Jeanne de Bie, Eindhoven, kunst, portfolio, beeldende kunst, textielkunst, installatie kunst, conceptuele kunst, mixed media, artist statement.

Met mijn installaties vul ik een ruimte met contrasten en texturen, waarbij ik gebruik maak van materialen en vormen die mij op dat moment fascineren. Deze kunnen eerder gebruikt zijn waardoor ze een geschiedenis en een lading hebben, of een metaforische inhoud kunnen geven. Samen vormen ze een beeld dat een weerklank is van een persoonlijk verleden of van een collectieve ervaring.

Mijn werk ontstaat uit een fascinatie, die leidt tot een zoektocht naar vormen en materialen, die tevens de mogelijkheid in zich hebben tot experimenteren. Het is een verkenning naar de essentie en inhoud van het beeld. Tijdens deze fase ontstaan nieuwe variaties op het oorspronkelijke thema.

Ik blijf zoeken hoe individuele elementen zich verhouden tot elkaar en hoe dit beeld zich verhoudt tot een ruimte. Deze exploratie naar balans tussen leegte en materie kan leiden tot een nieuw beeld, dat niet het oude vervangt, maar vertaalt naar nieuwe keuzemogelijkheden. Andere installaties komen hieruit voort. Het proces van verandering is zichtbaar en er blijft ruimte voor nieuwe ontwikkelingen.

De installaties doen een beroep op het inbeeldingsvermogen van de kijker. Het werk indringend zien en ervaren speelt een belangrijke rol in het beleven ervan. Materiaalcontrasten versterken deze gewaarwording. Zachte stof versus ondoordringbaar beton, kwetsbaar papier in een massieve, vierkante grondvorm, ijzerdraad omhuld met wol, het zijn contrasten die spreken, die voelbaar zijn.

Ik heb altijd interesse gehad in het tactiele, ik wil dingen aanraken en voelen. Het is alsof ik door aan te raken beter kan doorgronden en herinneren, alles wordt dan teruggebracht tot zijn essentie. Vanuit die achtergrond maak ik mijn werk: tastend en onderzoekend. Dit, en eerdergenoemde fascinaties zetten mij aan tot werken en hebben veelal te maken met de raakbaarheid van het leven. Dit kan van alles zijn: poëzie, een gebruikte pleister, een onbestemde sfeer, gehavende huid.

Mijn kunst is een manier om te ontdekken wie ik ben en wie ik nog kan worden. Het brengt mij dichter bij mijzelf en verbindt mij met de wereld.