Huid. Skin.
Als mijn huid papier was.
Twintig gelaagde elementen/objecten van was, papier, katoen en wol, die in verschillende posities ten opzichte van elkaar staan.
Huid als metafoor. De vergankelijkheid wordt zichtbaar, er is geen weg terug, ze vernieuwt zich steeds. Huid is raakvlak en grens, grens tussen binnen en buitenwereld. Onder de huid ligt een leven opgeslagen. Ze houdt een belofte in, vertelt een verhaal en weerspiegelt onze kwetsbaarheid en verlangens. Middels de huid tasten we, worden we gewaar, beleven we, ontmoeten we onszelf en de wereld om ons heen. We zoeken elkaar en onszelf, waar het meest persoonlijke ook het meest universele is.